ლაშა გახარია - ამორალური მორალი

მეგობარო "საგზურისთვის" გმადლობ

განაჩენზეც მომესაწყლა ხელი;

ვიცი, ნანობ, თუმცა, უკვე რა დროს...

ჩამოცლილა მადლის საწნახელი.

რა უჩუმრად გაიბზარა გობი,

გაიპარა ჩანაწობი წლები...

ქუდის ხურდად მაინც არ მეთმობი -

უბნის ქურდად მონათლული ძმების.

ვხედავ: ცასაც უღალატა მიწამ,

საძმო ფული აწ ფუფულოდ ხარჯე...

სერობამდე გაგცა მამლაყინწამ

და ცხრა წელი შემოადნა მაჯებს.

ბობორიკა "ქსანის ჰამაკს" მიქსოვს,

რომ ნარიდან ავიკრიფო ძვლები;

აბეზარი ბუზი - ტუზის სიმსხო -

გაუშვა და... გადმომხედა შვებით.

ობობასაც კი ჰქონია გული -

მაცდურ ქსელთა მბეჭავ ბაბაჭუას;

გისოსიდან მიმზერს - გაფუყული:

რა უგულოდ ვლოღნო პურის ყუას.

არა, ძმაო, არ გიკითხავ მორალს,

არც შეგიქცევ გოფრე გრამაფონით.

მაგრამ: წყალი რომ წაიღებს ბორანს,

მებორნესაც ახსენდება ფონი...

შენც ეძებე: თუმც ვერაფერს შეცვლი...

წითელ "პრიმით" ვერ ამინთებ მწვანეს;

იუდასიც არ ყოფილა ვერცხლი -

ჩამშვებაძის თამბაქოზე მწარე!..