ამაღამ მაინც ვერ დავიძინებ, თითქოს სიცოცხლე ვიგრძენ ნამდვილი, მაშ, ჩამოჰკარი ჩონგურის სიმებს თითები ციდან ჩამობარდნილი. და ემატება ენგურს ზვირთებად... რა უცნაურად ანათებს მთვარე... იმღერე, დედა ნუ მოგიკვდება!.. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • თამაზ ჭილაძის პოეზია |