ფეხმძიმობა
რაკი ადამიანები გაიფანტნენ დედამიწის ზურგზე სხვადასხვა კუთხეებისაკენ და მოსპეს ერთმანერთში კავშირი და მისვლა-მოსვლა, მათ თანდათან დაივიწყეს, რაც გაეგონათ და ესწავლათ ღმერთზე თავისი წინაპრებისგან.
ჭეშმარიტი ღმერთის მაგივრად მათ დაუწყეს თაყვანისცემა სხვადასხვა ზეციურ და ქვეყნიურ ქმნილებებს: ზოგმა ღმერთად ამოირჩია მნათობნი ცისანი - მზე, მთვარე და ვარსკვლავები; ზოგმა თაყვანისცემა დაუწყო ცხოველებს - ხარს, გველს, მაიმუნს და სხვებს...
ზოგმა მუხლი მოუდრიკა მდინარეებს, ზღვებს, ტბებს, ცეცხლს, ქარს და კიდევ მრავალ საგანს, რომ ხშირად მოეგონებინათ თავიანთი ღმერთები.
ადამიანებმა იწყეს მათი გამოხატვა ხეებზე, ქვებზე, სპილენძზე, ვერცხლზე, ოქროზე და დაუწყეს ამ გამოხატულებებს თაყვანისცემა როგორც ღმერთს.
რადგან ამგვარ გამოხატულებას ჰქვიან კერპი, ამიტომ მისდამი ლოცვასა და ვედრებასა სახელად დაერქვა კერპთაყვანისცემა.
როცა კერპთაყვანისცემა მოედო მთელი დედამიწის ზურგს და ყველა ხალხმა დაივიწყა ჭეშმარიტი ღმერთი, უფალმა ინება, რომ ქვეყანაზედ ყოფილიყო ერთი ხალხი მაინც, რომელსაც ეცოდინებოდა იგი, თაყვანს სცემდა მას, ეხსომებოდა აღთქმა მაცხოვრის მოსვლისა და შემდგომში ჭეშმარიტ სარწმუნოების გაავრცელებდა კერპთაყვანისმცემლებშიც.
ღმერთმა გადასწყვიტა წარმოეშვა ასეთი ხალხი ერთი ღვთისნიერი და კეთილმსახური კაცისგან, რომელსაც აბრამი ერქვა.
