ფეხმძიმობა
ერთი მეცნიერი მენავესთან მივიდა და უთხრა:
- მოდი, ნავში ჩამსვი და გამასეირნეო.
ჩასხდნენ ნავში და გაცურეს. გზაში მეცნიერმა ჰკითხა:
- შენ რამე ცოდნა გაქვს, თუ არა?
- არა, არაფერი ცოდნა არ მიმიღია.
- მაშ, ნახევარი სიცოცხლე დაგიკარგავს, განა მენავეობაზე მეტი არა იცი რა?
- არა, ეს არის ჩემი ხელობა, მეტი არა მისწავლია რა.
- ვერაფერი ბიჭი ყოფილხარ, სირცხვილი!
ამ ლაპარაკში არიან და უცებ მენავემ ნავი მოატრიალა. თუ ვერაფერი ბიჭი ვყოფილვარ, გაჩვენებო. ნავი გადაზნიქა, მეცნიერი ზღვაში გადავარდა.
- ცურვა იციო - ჩასძახა მენავემ.
- არა, არ ვიციო - ამოსძახა შეშინებულმა მეცნერმა.
- აბა მთელი სიცოცხლე დაგკარგავსო - უთხრა მენავემ.
მენავე ზევიდან მოექცა. სწვდა მეცნიერს ქოჩორში, ჩააყოფინა თავი წყალში, შემდეგ ამოიყვანა და ჰკითხა:
- როგორი ბიჭი ვყოფილვარ?
- ერთი შენა ყოფილხარ ქვეყანაზე და მეორე - ღმერთი ცაში! - უთხრა შეშინებულმა მეცნიერმა.
მენავემ კიდევ ჩააყოფინა წყალში თავი, ბლომად აყლაპვინა მლაშე წყალი და კიდევ ამოიყვანა. ისევ ისე ჰკითხა:
- აბა, კარგად გასინჯე, როგორი ბიჭი ვყოფილვარ?
- შენისთანა ამ ქვეყანაზე არავინ ყოფილა, შენ ყოფილხარ ადამიანის მშველელი!
ახლა კი ამოიყვანა მეცნიერი, ჩაისვა ნავში და ნაპირზე გამოიყვანა.
როცა მეცნიერი სამშვიდობოს გავიდა, თქვა: თავის დროზე, თურმე, ყველა ხელობა კარგი ყოფილა, ნეტავ, რას ვერჩოდი იმ კეთილ მენავესო.
