ფეხმძიმობა
ერთი ღარიბი კაცი წავიდა ბედის საძებნელად: რადაც არ უნდა დამიჯდეს, ჩემი ბედი უნდა ვიპოვოო.
მივიდა ერთ ტრიალ მინდორზე, დაინახა დიდი ხე, სადაც დიდი მგელი იდგა და იტანჯებოდა.
- გამარჯობა, მგელო, შენიო! - უთხრა.
- ღმერთმა გაგიმარჯოსო! - უპასუხა, - სად მიდიხარ, კაცოო?
- ბედის საძებრად მივდივარო, - უპასუხა ღარიბმა კაცმა.
- იმ შენს ბედს ჩემი გაჭირვების მიზეზიც ჰკითხე, კბილი მტკივა და რა არის მისი წამალი, არ ვიციო.
წავიდა ეს კაცი. მივიდა ერთ ხელმწიფესთან. დაინახა, იქ იდგნენ მუშები, დიდძალი ხალხი.
- გამარჯვება თქვენიო! - უთხრა მათ.
- ღმერთმა გაგიმარჯოსო! - უპასუხეს.
- სად მიდიხარ, ბიჭოო! - ჰკითხეს.
- ბედის საძებრად მივდივარო, - უპასუხა.
- იმ შენს ბედს ჩვენი გაჭირვების მიზეზიც ჰკითხეო! - უთხრეს.
- რა გაგჭირვებიათო?
- ჩვენი გაჭირვება შიმშილიაო.
- მერმე და რა მიზეზითო?
- პურს დავთესავთ, მოსამკალი რომ გახდება, ცეცხლი წაეკიდება და დაიწვებაო.
ღარიბი კაცი გამოემშვიდობა მათ და წავიდა. ხელმწიფის სასახლეს ჩაუარა. ხელმწიფეს მიესალმა.
ხელმწიფემ ჰკითხა:
- სად მიდიხარო?
- ჩემი ბედის საძებრად მივდივარო.
- იმ შენს ბედს ჩემი გაჭირვებაც გააცანიო.
- რა გაგჭირვებიათო?
- საომრად მივდივართ ისეთ ხელმწიფესთან, რომელსაც ცოტა ჯარი ჰყავს, მე კი ბევრი ჯარი მყავს, მაგრამ ის ყოველთვის მჯობნის, იქნებ გამიგოს, რა მიზეზიაო.
- ძალიან კარგიო, - უთხრა, გასწია და გაუდგა გზას.
შეხვდა ერთი კაცი. გამარჯობა უთხრა, მაგრამ იმ კაცმა პასუხი არ გასცა. კიდევ გაუმეორა გამარჯობა ორ-სამჯერ, მაგრამ პასუხი მაინც არ გასცა. მივიდა და ხელი მოჰკიდა:
- რა არის, გამარჯობა გითხარ და არ მიპასუხეო!
- რა გინდა, კაცო, რა გიჭირსო?
- ჩემი ბედი მინდა მოვძებნოო.
- მე ვარ შენი ბედი და რასა მთხოვო? - უთხრა.
- გზაზე დიდი მგელი შემხვდა, კბილი სტკიოდა, მთხოვა, გამეგო, რა არის კბილის ტკივილის წამალიო!
- ვირის ტვინი შეჭამოს და მაშინვე მორჩებაო, - უთხრა ამ კაცმა.
- გზაზე მუშა ხალხი შემხვდა, შემომჩივლეს: დავთესავთ პურს და მოსამკალი რომ, გახდება, გაუჩნდება ცეცხლი და გადაიწვება; გაგვიგე, რა არის ამის მიზეზიო!
- საიდანაც ცეცხლი უჩნდება, იქ მიწაში ოქრო და ვერცხლია დამარხული, ის ხურდება და ცეცხლიც იმისგან ჩნდება. ამოთხარონ მიწა, ამოიღონ ის ოქრო-ვერცხლი და მერე არ გაჩნდება ცეცხლიო.
- ახლა ხელმწიფის გაჭირვების მიზეზიც მითხარი, ასეთ დიდჯარიან ხელმწიფეს როგორ სჯობნის მცირეჯარიანი ხელმწიფეო?
ბედმა უთხრა:
- დიდჯარიანი ხელმწიფე ქალია, პატარაჯარიანი კი - მამაკაცი, ამიტომ სჯობნის დიდჯარიანსო. თუ ის თავის ტანისამოსს გაიხდის, მამაკაცს ჩააცმევს და აომებს, უსათუოდ გაიმარჯვებსო.
- შენთან ჩემმა გაჭირვებამ მომიყვანა. მითხარი, რა ბედი მაქვსო! - ჰკითხა ბოლოს ღარიბმა კაცმა.
- შენი ბედი გზაზე შეგხვდება, თუ მიხვდებიო.
გამობრუნდა ეს კაცი და წამოვიდა. მოვიდა ამ ხელმწიფესთან.
- რა ამბავი მომიტანეო? - ჰკითხა ხელმწიფემ.
- შენ ქალი ხარ, შენს ტანსაცმელს თუ გაიხდი და მამაკაცს ჩააცმევ, აჯობებ იმ ხელმწიფესო.
- მოდი, შენ ჩაიცვი ეს ტანსაცმელი, შენ იომე, შენ იყავი ხელმწიფე და მე შენი ცოლი გავხდებიო!
- არა, მე ვერ დავიცდი, მიმეჩქარებაო.
დაიქირავეს ვიღაც კაცი, ის აომეს. აჯობეს მტერს.
ეს კაცი წამოვიდა. მოვიდა მეორე სახელმწიფოში.
- რა ამბავი მოგვიტანეო? - ჰკითხეს.
- ყანას საიდანაც ცეცხლი უჩნდება, იმ მხარეს ოქრო და ვერცხლია დაფლული, ამოიღეთ და ყანა გადარჩებაო.
- მოდი, შენც შემოგვიერთდიო! - სთხოვეს.
- არა, მე მივდივარ და ეს თქვენ გქონდეთო.
მივიდა ამ დიდ მგელთან.
- რა ამბავი მოიტანეო? - უთხრა მგელმა.
- შენი კბილის ტკივილის წამალი ვირის ტვინი ყოფილა, როგორც კი შეჭამ, მაშინვე მორჩებიო.
- შენ რა გითხრაო?
- რად გინდა, მე რა მითხრაო?
- არა, მაინც მითხარი, რა დაგაბარაო.
- მე მითხრა, თუ მიხვდები, შენს ბედს გზაში შეხვდებიო.
- არაფერს შეხვედრიხარო?
- ჯერ არაო.
- სულ არაო?
დაჯდა და უამბო, თუ რა შეხვდა გზაზე.
მგელმა აქეთ-იქით გაიხედა და თქვა: სად მოვა აქ ამაზე უფრო უჭკუო ვირი, ეს ყოფილა ჩემი კბილის წამალიო, წააქცია ეს კაცი და შეჭამა.
