ჟამნი ჩუენნი, ვითარცა-რაჲ სიზმარნი ღამისანი, განქარდებიან და დღითი დღედ მოაკლდების რიცხუსა მას აღრიცხულთა დღეთა ჩუენთასა და ყოველისავე დამჴსნელ არს სიკუდილი, ვიღუაწოთ, ძმანო, მოსლვადმდე მისსა.
მარხვისა და ლოცვისაჲ, დიდ არს ძალი სინანულისაჲ. არაჲ ძალ-უც ნივთსა ცოდვისასა, სადა იპოვოს სინანული და ვითარცა-რაჲ წყალი, დამშრეტელ არს ცრემლი ცეცხლსა მას ცოდვისასა.
დაუვიწყებელად ვიჴსენებდეთ სიკუდილსა ჩუენსა, ვიგონებდეთ შესაძრწუნებელთა მათ სატანჯველთა საუკუნეთა და ვითხოვდეთ სახიერისაგან სულთა ჩუენთა გამოჴსნასა, ძმანო.
ქალწულო უბიწოო, გიხაროდენ, მარიამ ღირსო, გიხაროდენ, სიქადულო ჩუენო, გიხაროდენ, სძალო უსძლოო, გიხაროდენ, უხრწნელო დედაო ქრისტეს, მეუფისა ჩუენისაო! |