ფეხმძიმობა
მზე ბაღში გაბრუებულია. ადამიანი გაბრუებულია. ასეთ ამინდში ფიქრი ადვილად იბადება. ფიქრი იბადება ნელა და მიიზლაზნება. იხლართება, როგორც ობობას ქსელი. ადამიანებს „ნასესხების“ შიშით პალტოები აცვიათ. სკამზე ზის და მერყეობს ლოთი. მას თვალები დახურული აქვს. იგი ვერ ხედავს მზის სხივებს, მაგრამ იგი ხედავს მზეს, მზე გათქვეფილია სამყაროში, სამყარო მზეა.
ამ მზეს სხივები არა აქვს. დახურულ თვალებში იბადებიან მზის რგოლები, როგორც ოქროს ბეჭდები და ძვრებიან ერთმანეთში.
ახსენდება: შარშან გარდაცვლილ მეუღლესთან შარშანწინ იქორწინა და ოქროს ბეჭედი გაუკეთა თითზე. რადიო ლაპარაკობს ბედნიერებაზე. ამ დროს მის ტუჩებზე ღიმილი იბადება სევდიანი. თვალები ოდნავ იღება. ოდნავ აიწევს თავი რადიოსაკენ.
ბაღში ჩიტები გალობენ. პატარა ჩიტი დაფრინდება სკამზე, ცქმუტავს და ჭიკჭიკებს.
ლოთის ტუჩებზე სიყვარულის ღიმილი იბადება. იგი ვერ ხედავს, რომ ჩიტი მის გვერდით დაფრენილა. იგი მას ნახევარძილში შორს, სადღაც შორს ხედავს. ლოთი ზის სკამზე და ირყევა. მის გვერდით დაფრენილა პატარა ჩიტი და ხალისით მოუთხრობს სიცოცხლის მარადიულობაზე.
