ია სულაბერიძე - დედას

შენ - არ დაბერდი, მე - გავიზარდე,

და დღეს დებივით დავდივართ ერთად,

მადლობელი ვარ, რომ დამიცადე,

რომ შენი თავი მარგუნე დედად!

ვერაფრით ვხვდები, რა უნდა გითხრა,

რომ მივამსგავსო ნათქვამი სათქმელს

და რა იქნება ის მხსნელი სიტყვა,

რითაც დაგარქვევ შესაფერ სახელს:

"ჩემო ლამაზო?" - ეს ხომ ფაქტია,

"ჩემო ძვირფასო?" - არახალია...

ჩემო ბუზღუნა დედა-ფუტკარო,

ჩემო თოლიგე და მახარია!

შენ სხვების დედებს ბევრად სჯობიხარ,

ჩემი რომა ხარ - მხოლოდ ამითი,

რა კარგი არის, სადედაშვილოდ

რომ ავირჩიეთ ჩვენ ერთმანეთი.

შენ - არ დაბერდი, მე - გავიზარდე,

და დღეს დებივით დავდივართ ერთად,

გმადლობ, ძვირფასო, რომ დამიცადე,

რომ შენი თავი მაჩუქე დედად!