ელგუჯა უძილაური - მამულო ჩემო

მამულო ჩემო, ჩემი სათქმელი,

ლექსის პწკარებში, რომ ვერ დავტიო,

რომ ვერ ვუშველო იარებს შენსას

ეს უძლურება გთხოვ, მაპატიო.

მე ისევ ვნახე შენი ედემი,

სევდით მოსილი ხეთა რტოებით,

მტარვალთა ისრით მკერდში დაჭრილი

სდგახარ მდუმარე განმარტოებით.

მითხარ ტკივილი რით დაგიამო,

ცრემლი შვებისა როგორ გადინო,

მინდა, შენი ცა, შენი მთა–ბარი 

ბედნიერ ფერებს მოვაქარგვინო.

სხვა რა გიშველო, ეგ არის მხოლოდ,

ვარ მოზიარე შენთა ტკივილთა, 

შენი ლამაზი ცისა და მიწის

ტკივილს და ლხენას გულთან მივიტან.

შენზე ლოცვაში ნაწრთობი ლექსი 

მთების ნიავის მისდევს დინებას

ხან წვიმის წვეთად, ხან თოვლის ფიფქად,

მოვა და მკერდეზე დაგეფინება.

ჩემი ფიქრი კი ყოველ განთიადს 

შეხვდება ჯვართან, სვეტიცხოველთან,

და მუხლმოყრილი შენი მეხოტბე

შენთვის წყალობას შევთხოვ ყოველთა.