მუხრან მაჭავარიანი - ვითარცა მტკვარი

მზე ამოდიოდა,

მთვარე ჩადიოდა,

მამალი ჰყიოდა,

კვამლი ადიოდა,

ვიღაცა ტიროდა,

ვიღაცა ჩიოდა,

ვიღაცას შიოდა,

ვიღაცას ციოდა,

და

დრო

გადიოდა.

ვითარცა ღვინო -

ქვევრიდან

ხაპში -

ხაპიდან -

დოქში -

დოქიდან

ჯამში -

ქართული სისხლი,

ქართული სული,

ქართული სიტყვა,

ქართული გული

გადადიოდა

კაციდან კაცში…

გადადიოდა,

გადადიოდა,

გადადიოდა -

და მოდიოდა,

და მოდიოდა,

და მოდიოდა,

და მოდიოდა,

ვითარცა მტკვარი…

გზადაგზა სვამდნენ,

ამღვრევდნენ,

ღვრიდნენ,

უღმერთოდ ჰრყვნიდნენ,

უგულოდ ჰყიდდნენ

და…

მიუხედავად ამისა, მაინც -

გამოიარა

რუსთველის გული,

გამოიარა

ვახტანგის გული,

გამოიარა

თამარის გული,

გამოიარა

სულხანის გული

და დღეს -

შოთაის ნაქონი სისხლით,

და დღეს -

ვახტანგის ნაქონი სისხლით,

და დღეს -

სულხანის ნაქონი სისხლით -

თბილისის ფართო ქუჩებში დადის:

ლეილა,

ლონდა,

ნათია,

ნანი,

ელისო,

ვაჟა,

გიორგი,

გივი.

და…

იარონ!

იარონ!

იარონ!

ამინ!