ო, საქართველოვ, წიგნო, ჩუმად გადასაშლელო, გულისცემაში ჩასრესილო, სიკეთევ წმინდა. შენი წყლულებით მინდა გული მეც ავაჭრელო, შენი სახელით გახარება ათასჯერ მინდა.
გასწონე გული სიყვარულის მწივანა ისრით - მე, თავმოჭრილი, წამებაში შეწუხებული, გეამბორები, სახსოვარო, სისხლიან კისრით. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • ნიკოლო მიწიშვილის პოეზია |