გიორგი ლეონიძე - სამშობლოვ!

მე დაჭრილი ვარ ათას სურვილით

და ოცნებისთვის ზღვაც კი მცირეა, -

მწამს სიყვარული შმაგი წყურვილით

და გულიც მისთვის შემიწირია!

სამშობლოვ, ისევ შენ ხარ პირველი!

ვტორტმანებ შენით, როგორც მეწყერი...

შენი, შენდამი ვარ შემწირველი,

მღაღადებელი, ლექსით მეტყველი!