ვარსკვლავივით მოციმციმდა, გულში ჩამრჩა დაღივით, ან სიცოცხლე ვისთვის მინდა, ვისთვის - სისხლი დაღვრილი.
გული მწყდება ბალღივით მთელი რემა გამქცევია, ხელში შემრჩა აღვირი.
მაგრამ ტყვიადახლილი დამღუპველი ღალატია, არა მხოლოდ მახვილი.
ისე, როგორც ნახირი, მუხლზე მიზის საქართველო, საქართველო დაღლილი. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • ჯანსუღ ჩარკვიანის პოეზია |