ა აღმართი ავვლე, აღვენთე არსად არნახულ ალითა, - არეს ამკობდა არმური, ანარნარებდა არნითა. ბ
ბარად ბნელოდა ბუერი ბრუნავდა. ბნედდა ბორასა, ბაძავდა ბინდის ბრიალი ბევრისა ბორბლის ბრბოლასა. გ
გარსნი განიხვნენ, გავხედე, გოდოლებს გავსილს განძითა, გავვოცდი, განვდექ, გავხევდი გარდასულ გმირთა განცდითა. დ
დავეყუდე და დავთვალე დოვლათის დიდი დარაჯა დავჯექ დავწერე დავთარი დავთქვი, - დავუდექ დარაჯად. ე
ერთგულთა, ერისერთათა, ერისთვის ეხნათ, ეთესათ, ეგრე ეძალნათ ერთადა - ერთს ეყოფოდა ედემსა! ვ
ვინაც ვის ვარგოთ, ვიცოდეთ ვისით ვრგებთ, ვხარჯავთ ვისასა? ვის ვეძმოთ, ვისთვის ვიწოდეთ, ვინ ვის ვუხდიდეთ ვის ვალსა! ზ
ზედაზნით ზვერავს ზეთაზეს, ზეიმით, ზოგჯერ ზარითა... ზმანებით ზვირთი ზედაზედ ზმასა ზრდის ზვავ ზანზარითა. თ
თვის თავთან თევით თნებული, თვით თაობს თავის თრობასა; თენდება - თვალით თრობილით თვლის თაობათა თმობასა. ი
იცვლება, ისევ იალებს, ისევე ისხამს იარაღს, ისევე იჩენს იარებს, ისევე ირჩენს იარას. კ
კლდე კარავს კერავს, კარს კიდებს კირით კრავს კარვის კედელსა! კეთილს კრეფს. კეთილ კაცს კიდევ, კეთილზე კიდებს კეთილსა. ლ
ლაღს ლოცავს, ლაჩარს ლახტით ლეწს - ლანქერათ ლღვება ლეწვითა ლამს ლექავს, ლამაზ ლერწმის ლერწს ლერწმადვე ლექსავს ლერწიდან. მ
მე მივალ მასთან, მიმიღებს - მიმიხმობს, მეტყვის „მოასა” მომიალერსებს, მომაგებს მადლსა, მე, მისსა მონასა; ნ
ნუ ნატრობ ნუცა ნადავლსა, ნუცა ნაბოძებს ნებითა. ნატრობდე ნერგსა ნამდვილსა ნაშოვნსა ნანანებითა! ო
ორგული ორსა ოცნებობს, ორივეს ორპირობასა - ორის ომს, ორის ოხვრასა, ორგანვე ობობობასა... პ
პირიანობით პირობით პირუთვნელ პატივს პოვებდე პაპათგან პირდაპირობით პოვნიერებდა პოეტი! ჟ
ჟვავი, ჟვერავდა, ჟამავდა, ჟოლოსა, ჟოლსა, ჟოლასა... ჟოჟო ჟურავდა, ჟარავდა, ჟინსა, ჟრუანტელს, ჟრჟოლასა. რ
რვალი რამ რეკდა, რემანი რბოდნენ, რანდავდნენ რიდეთა. რულში როკავდა რამინი - რეტის რტოს რგავდა რიდითა. ს
სატრფოს სულს სვამდა სნეული სიყვარულისა სენითა, სხეულით საროსეულით, სახითა სევდით სველითა. ტ
ტანჯავდა ტანის ტარება ტანჯვითა ტკბილზე ტკბილითა ტუჩისა ტუჩთან ტანება, ტკენდა ტკივილით ტფილითა. უ
ურცხვად უნდოდა უბირსა ურიცხვჯერ უშთა უპლება ურვით უვსებდა უბესა უტრფესთან უსაუბრობა. ფ
ფლიდნი ფლიდობდნენ, ფიალებს ფალანგის ფერფლით ფერავდნენ, ფიქრს ფიქრი ფლეთდა, ფრინავდა ფანტელი - ფერად- ფერადი. ქ
ქვეყნისა ქარნი ქვენანი ქრიან ქვემძრომთა ქნარზედა, ქედს ქვემოთ ქერა ქედანი, ქვითინებს ქვრივი ქმარზედა. ღ
ღამდება, ღრუბლის ღვედები, ღობეს ღობავენ ღვთისასა, ღელე ღიღინებს, ღვინდება. ღვინოი ღარიბისაცა. ყ
ყორესთან ყვინავს ყავარი ყარა ყორანის ყინვითა ყანებზე ყვავის ყამარი ყოვლის ყადრს ყინავს ყინვითა. შ
შემრისხე! შენგან შენდობა შემაკრთობს, შემეშინდება... შვილისა შენის შენობა შენდება, შალაშინდება. ჩ
ჩამოდი ჩემთან ჩელტებად ჩავღობავ ჩერო-ჩალასა, ჩამოჯექ, ჩონგურს ჩამოჰკრავ, ჩავტირებ ჩემსა ჩარასა. ც
ცალ ცერზე ცეკვავს ცანგალა, ცხოვრებას ცეხვავს ცერითა, ცოლს ცრემლი ცვივა, ცარგვალი ცვდება ცოდვილის ცქერითა. ძ
ძნელია, ძნელზე ძნელია, ძერკვა ძოძისა ძირისა, ძაგება ძველი ძოძისა, ძებნა ძოწისა ძვირისა. წ
წაგახდენს წყევლა-წუწუნი წინასწარ წეწვა წვერისა, წამოდექ, წერას წამოჰყევ წალდის წინ წაწვდილ წვერისას! ჭ
ჭერი ჭრიალებს, ჭირი ჭირს- ჭალებში ჭკნება ჭილ-ჭვავი; ჭრაქს ჭვარტლი ჭმუნავს, ჭარი-ჭურს, ჭას-ჭონჭყი, ჭალაკს ჭინჭარი. ხ
ხარს ხედნი, ხშირსა ხრიოს ხნავ, ხალისით ხარობ ხვალისა, ხან ხეირია ხარკის ხდა, ხანაც ხამს ხმარა ხმალისა. ჯ
ჯერია-ჯავრი ჯანყდება ჯანღდება, ჯაბნის ჯაბანსა, ჯვარედად ჯარი ჯარდება, ჯავრობს ჯვარცმულის ჯაფასა. ჰ
ჰა, ჰუნე! ჰკარი ჰოროლი! ჰკაფე ჰარამი ჰარმისა! ჰაეროვნისა ჰორელი ჰპოვე ჰამბარად ჰავისა. |