ხუტა ბერულავა - აი ია

აი ია! აი შენი

„დედაენა“,

აკვნიდანვე რომ გაჩუქა

მზე და რწმენა!

აი ია -

საოცრების დასაწყისი,

საუკუნეს

რომ ანათებს ძალა მისი!

აი წიგნი

- სასწაული შენი ერის,

სიცოცხლეზე

ძლიერი და მშვენიერი!

იგი, როგორც

ძლევის ფარი საიმედო,

ხელთ გიპყრია,

დედავ,

ქვეყნის ნათლისვეტო.

დედავ, ქვეყნის ნათლისვეტო

და მშვენებავ,

ზარდე შვილი საქართველოს

აღმშენებლად.

სულში თაფლად ჩაეწვეთოს

შენდა ლხენად:

დედაენა,

დედაენა,

დედაენა.

უამწიგნოდ ვერ აიდგამს

ენას ჩვილი,

ვერც ჭაბუკი ინავარდებს

ფრთებგაშლილი;

მას ენდე და

კვლავ მიანდე შვილთა ბედი...

დაილოცოს

„დედაენის“ შემოქმედი!