იოსებ ნონეშვილი - ნენე

- მოდი, გვერდით დამიჯექ,

მხარი დამიმშვენე,

დედაენა, ხატიჯევ,

ვინ გასწავლა?

- ნენემ!..

- ბიჭო, ბიჭო ჰასანავ,

აბა გაიხსენე.

ქართული ვინ გასწავლა?

- ნენემ!..

- გახსენება რად გვინდა

ან რა დაგვავიწყებს,

ნენეს თბილი კალთიდან

ცხოვრების გზას ვიწყებთ.

ნენეს ძველი თქმულება

გულში უდევს ბოღმად,

ნენე გვეჩურჩულება

ვართ ქართული მოდგმა...

- იმ დედას გაუმარჯოს,

თქვენ ნენედ რომ უხმობთ,

მისით გული გულადობს,

მისით მუხლი მუხლობს.

რა ვთქვათ მისდა საქებრად,

ვიდრე ის გვყავს, გვჯერა

ქართული არ გაქრება,

არ ჩაქრება კერა!