ო, რამდენი მკვირცხლი ბავშვის მკვირცხლი თვალი გიმზერს ერთად! ნაძვისხეო, რომელ მთიდან, რომელ ტყიდან მოდი ჩვენთან?
აქ ხომ ლხინობ, აქ ხომ თბილა! გვახარე და გაიხარე, გავატაროთ ეს დრო ტკბილად.
დაგფრქვევია შუქი უხვად, ვარსკვლავები გამოგისხამს, ტკბილეულით დატვირთულხარ.
მასპინლურად გვიწვდის ხელებს, ხან ხუმრობით თვალს მოხუჭავს, ხან ღიმილით ჩაახველებს.
ჩვენი ტყის და ჩვენი მთის ხარ, სულ გიმღერებთ, ტკბილეულებს მუდამ ასე თუ მოისხამ. |