შიო მღვიმელი - გაზაფხულს

ყინული დადნა, იღვიძებს

ველი დიდი ხნის მძინარე,

ტყე იფურჩქნება, იშლება,

მოსჩქეფს წყარო და მდინარე.

ცა მოკამკამებს, ლურჯდება,

დადგა დარები მზიანი,

მწვანედ ბიბინებს მინდორი

მადლიან-ბარაქიანი.

ზედ დასჭიკჭიკებს მერცხალი

მალხაზი, მალიფრთიანი.

ტოროლა დაუზარელი

და მუდამ ხალისიანი.

მოსურვებიათ სამშობლოს

ნახვა შოშიებს, გვრიტებსა,

მოსულნი ჟივილ-ხივილით

სალამს აძლევენ ჩიტებსა.