შრიალ-შრიალ-შრიალითა, ბზრიალ-ბზრიალ-ბზრიალითა, ჩვენს ეზოზე გადიარა და სალამი არვის გვითხრა. ეზო-ეზო მსდია დიდხანს, ხან - მთებისკენ გაუტია. ხან - მინდორზე გაჯირითდა. თვალით კი არ მენახება, თუკი ერთი დავიჭირე, ხელში შემომელახება. |
პოეზიის გვერდი • • • • • • ეთერ სამხარაძის პოეზია |