აფორიზმები

აფორიზმი ბერძნული სიტყვაა წარმოშობით და ნიშნავს მკაფიო და მოხდენილ გამოთქმას, რომელიც ბრძნულ აზრს შეიცავს.

მაგალითად, აფორიზმია: სჯობს სახელისა მოხვეჭა ყოველსა მოსახვეჭელსა. (რუსთ.).

აფორიზმი განსხვავდება ანდაზისაგან: აფორიზმი პირდაპირ, შეუფარავად გამოხატავს ბრძნულ აზრს, ანდაზა კი - შეფარვით, არაპირდაპირ.

ბევრი აფორიზმია შოთა რუსთაველის უკვდავ „ვეფხისტყაოსანში". შოთას აფორიზმებია:

ავსა კაცსა ავი სიტყვა ურჩევნია სულსა გულსა. 

ბოროტსა სძლია კეთილმან, არსება მისი გრძელია. 

კაცი ბრძენი ვერ გასწირავს მოყვარესა მოყვარულსა. 

სიცრუე და ორპირობა ავნებს ხორცსა, მერმე სულსა. 

სჯობს სიცოცხლესა ნაზრახსა სიკვდილი სახელოვანი.

სავარჯიშო 1. წაიკითხეთ მაგალითები და გამოარკვიეთ, რომელია აფორიზმი და რომელი - ანდაზა. ანდაზები და აფორიზმები ისწავლეთ ზეპირად 

ვინ[ც] მოყვარესა არ ეძებს, იგი თავისა მტერია. (რუსთ.). 

ვინც ქარს დათესავს, ქარიშხალს მოიმკისო.

კოკასა შიგან რაცა დგას, იგივე წარმოდინდების. (რუსთ.). 

ქარის მოტანილს ქარივე წაიღებსო.

თუ კაცსა ცოდნა არა აქვს, გასტანჯავს წუთისოფელი. (დ. გურ.). 

უძაღლო ქვეყანაში. კატას აყეფებდნენო.

სავარჯიშო 2. 

ა) დაასახელეთ სხვა ანდაზები და, თუ იცით, აფორიზმები; 

ბ) ჩაწერეთ და ზეპირად ისწავლეთ თქვენთვის უცნობი ანდაზები და აფორიზმები, რომლებიც შეგხვდებათ მხატვრულ ნაწარმოებთა შესწავლის დროს აფორიზმებს მიუწერეთ ავტორებიც;

გ) ჩაწერეთ უფროსებისაგან გაგონილი ანდაზები და აფორიზმები, რომლებიც თქვენთვის მანამდე არ იყო ცნობილი; 

დ) თხზულების წერის დროს გამოიყენეთ ნაშრომის შინაარსის შესაფერი ანდაზები და აფორიზმები.