სხვა ელფერი აქვს ეფემერულ წვიმას ბათუმის, სულის სიბრტყეზე გამჭვირვალე ფერთა ანთებას, ცრის მერდინივით ცის საცრიდან ფიქრები რთული, სად გაგიტაცეს შესახვედრად უხილავ ფრთებმა. მე ამ წვიმაში შემალული ვიღაც მეგულვის, ჩაღრმავებული თავის თავში ზღარბივით, ბრძენი... სული ივსება ცივი წვიმის უცხო შეგრძნებით, ჟრუანტელივით იზაფრება სხეული გლუვი. აუწონავი სიმსუბუქე ამ სილამაზის, პროვინციული სახეების სიმშვიდის ფასი - აქ შეიძლება ჩაგიაროს გვერდით ჰეგელმა... ფერხთით გართხმულა ზღვა და უკან მდუმარე მთები მოჩანან, როგორც შეკვეცილი ოცნების ფრთები - უკანასკნელი სიყვარულის შემოგებება. |