ბათუმს ისე მოედო მწიფე ლექსის სურნელი, ვით პრინცესას სურვილი გიჟ პოეტთან ძილის და ქალაქი ჯერ კიდევ ტკივილგანუკურნელი, მელექსეთა ჰამქარით ფალავნობდა ტფილისს.
სამიკიტნოს მოერგო ფიქრი ნიცშეანელის... იწყებოდა ყავით და მთავრდებოდა ბოდლერით, ავტოგრაფი? ინებეთ: დარასელი, ანელი.
ის-ის იყო მოხიბლა ესენინის ლექსმა... უკაცრავად, ქუჩებში გაჩნდა გალაკტიონი, და ფიალა სალექსო ჭეშმარიტად შესვა.
და მთვარეულ გენიამ, რაც იხილა, წერს... ავტოპორტრეტს მოარგო გენიოსის სათვალე, დადის სანაპიროზე და ივარცხნის წვერს.
ვით პრინცესას სურვილი გიჟ პოეტთან ძილის და ქალაქი ჯერ კიდევ ტკივილგანუკურნელი, მელექსეთა ჰამქარით ფალავნობდა ტფილისს. |