მარიამ ხუცურაული - ჩე-მო!..

წაწადაში ხელაობით

კალმახები მაჭერინე,

დაგიკოცნი არაგვისფერ

თვალებს - ფართოდ გახელილებს.

თამარღელეს საოცნებოს

რა დაგვილევს ახალ-ახალს,

ახადიდან ცას ხელს უწვდი,

ხორციელი აღარა ხარ…

დაღმა მიჭირს -

ალაგ-ალაგ

დეკიანში დავისვენოთ,

ჩემო ახდენილო ნატვრავ,

სიხარულო ხვალინდელო…

ჩამოვალთ და რა დამილევს

ლექსებს, ყელში გაჩხერილებს,

წაწადაში ხელაობით

კალმახებად მაჭერინე…

ჩე-მო!..

სიყრმის დროინდელი

ოცნებების მასპინძელო…