|
მე შენს ცხოვრებას თვალს ვადევნებ. როგორც ვოდევილს, ავსებული ხარ, ჩემო კარგო, ყალბი ნოტებით. თითქოს დიდი მოგეგოს ომი, ფაფარაშლილი ბრდღვინავ, როგორც უდაბნოს ლომი. სულით, ხორცით, კიდევ სიხარბით, ვერას გიშველის ნათხოვარი ლომის ნიღაბი. |
| პოეზიის გვერდი • • • |
















