კოტე კაკიტაძე - ყავლი

ამ ნომერზე ვეღარ ვრეკავ,

ამ ზარს ვეღარ ვპასუხობ!

თუმც სათქმელიც რა მაქვს, ნეტავ,

ანდა შენ - საპასუხო!

ზარებს შორის მთა ჩამდგარა,

მთაზე უფრო ახმახი...

მთის ქვეშ მატარებელს გააქვს

ძველებური რახრახი.

შენ არ ჩანხარ, ვერც მე მხედავ,

თუ არ გვინდა დანახვა?

თავს ვაბრუნებთ აქეთ-იქით,

- უნახავმა რა ნახა.

სხვა მარგილზე გაჭიმულა

ახლა ძაფი საბედო

საერთოდაც ნუ შეამჩნევ,

შეხება არ გაბედო.

ჩემს ჭაღარას, შენს წვრილ ნაოჭს,

უნაირო ჭოჭმანებს,

გასდის ყავლი და მდელოზე

სულ სხვა წყვილი გოგმანებს.

ამ ნომერზე ვეღარ ვრეკავ,

ამ ზარს ვეღარ ვპასუხობ!

თუმც სათქმელიც რა მაქვს, ნეტავ,

ანდა შენ - საპასუხო!