ფეხმძიმობა
|
ძუა - თვალი; ძუა - ქვა; შეკრბა, მძივი დაირქვა. აყელყელდა, აყოჩდა, ჯავრი გულზე იყარა, მერე გაწყდა, ძარღვიან პეშვზე ჩამოიყარა... აღარც ძუა, აღარც ქვა, აღარც თვალი გიშერის... მოწყენილი მეძახის უმძივებო კისერი. |
პოეზიის გვერდი • • •  • • • კოტე კაკიტაძის პოეზია |
