კოტე კაკიტაძე - სიზმარი

გარდაცვალების ვნახე სიზმარი

ძილში პირჯვარი გადავისახე,

ვნახე მგოსანი, უცებ ვიცანი

მისი აჩრდილი რომ დავინახე.

თვალის მომჭრელი ვნახე ნათება,

სამოთხის ვნახე მე ალიონი 

და საოცარი გამონათება 

(მე დავინახე გალაკტიონი).

ჩემი სიზმარი და გატაცება, 

მეგებებოდა მგოსნის აჩრდილი

და ჩემი სულის პატივსაცემად,

მე სუფრა დამხვდა ცაში გაშლილი.

სუფრა შეივსო, დასხდნენ მგოსანნი, 

თამადად - დავით ბაგრატიონი... 

მლოცავდნენ კაცნი, მანდილოსანნი, 

ყანწით მლოცავდა გალაკტიონი.

მე ვნახე მგოსნის ღვთიური სახე

და რეალობის განცდა გამიქრა, 

ვნახე რაც ცხადად ვერასდროს ვნახე, 

თითქოს დიდი ხნის ნატვრა ამიხდა.

გამომეღვიძა, იწვოდა ღამე  

და თვალებს მჭრიდა მე ლამპიონი, 

მე თავი ფარდის ჩრდილს შევაფარე 

ფარდის წინ იდგა გალაკტიონი.