იონა ვაკელი - ბედნიერება

მზე ამოვიდა ღიმილით სავსე

და უცებ გაქრა ნისლი დილების,

ის ახლა მძიმედ მიგორავს ცაზე,

თითქოსდა, იყოს ნასადილევი.

შემდეგ შუადღე, საღამოს ბინდი,

ვარსკვლავები და პირბადრი მთვარე

და ისმის რაღაც საოცრად მშვიდი - 

ხმა იდუმალი გვეძახის გარეთ!

ჩვენ ვერ ვჩერდებით, ტრფიალი გვიხმობს,

ეს ცეცხლი ყველას გულში ტრიალებს,

რა ვიქნებოდით, ეს რომ არ იყოს,

რა აცოცხლებდა ჩვენს იდეალებს!

რა ჯობს ამ დიად სიცოცხლის დილას -

მწვავე ბრძოლაში დაპყრობილს ძნელად,

როცა ის სულში შემოდის ტკბილად

და მსუბუქ ფარფატს დაიწყებს ნელა!

შემდეგ მოჰყვება ფერებას ოდნავ,

მისთვის მზადა ხარ ღამეც ათიო,

და არ არსებობს ისეთი ცოდვა - 

ამ დროს შენს მტერს რომ არ აპატიო!